Polimeer

Polimeer

Chemie: (Grieks polus, "baie" en meros, "deeltjie") Enigeen van 'n aantal natuurlike en sintetiese chemiese verbindings met 'n hoë molekulêre massa, wat deur polemerisasie gevorm is; teenoor dimeer en monomeer: Sellulose is 'n voorbeeld van 'n natuurlike polimeer. Deesdae gebruik ons ook baie sintetiese of mensgemaakte polimere.

0 0

Forbedre det

Legg til et bilde

Ordklasse: noun
Synonym(er):
Blossary:
Fagområde/Domene Chemistry
Category: Materials chemistry
Company:
Produkt:
Akronym-Forkortelse:

Legg til Min ordliste

Andre språk:

Relaterte termer

Paramagnetisme

Chemistry; Materials chemistry

Geringe magnetisme wat by sekere stowwe, byvoorbeeld die minerale biotiet, olivien en pirokseen, aangetref word as gevolg van die teenwoordigheid van ongepaarde ione in die atome ...

Desaktivering

Chemistry; Materials chemistry

Onaktief maak of word — die omgekeerde handeling uitvoer van aktiveer. Deur uitstraling van 'n ligkwantum kan 'n geaktiveerde molekule gedesaktiveer word.

Hidrotermaal

Chemistry; Materials chemistry

Geologie: Van, betreffende, voortgebring deur die werking van verhitte of oorverhitte water veral waar dié werking bestaan in die oplossing, verplasing, herafsetting en ...

Flogiston

Chemistry; Materials chemistry

Chemie, verouderd: Hipotetiese, materiële prinsipe van vuur en verbranding (simbool Φ), wat volgens die flogistonteorie van G.E. Stahl (1660 tot 1734), wat die term ingevoer het, ...

Aërosol

Chemistry; Materials chemistry

Fyn verspreide deeltjies ('n kolloïdale stelsel), soos 'n mis, in 'n gasmedium: In die bestryding van die tsetsevlieg word onder andere gebruik gemaak van vliegtuie wat die vergif ...

Kunsmatig

Chemistry; Materials chemistry

Nie natuurlik van oorsprong nie maar tot stand gekom, teweeggebring, gemaak of uitgevoer deur menslike toedoen; artifisieel; in attributief gebruik dikwels sinoniem met kuns-(.) ...